Βασικά μαθήματα κοινωνικής φορολογικής πρακτικής

Χαλκογραφία του  Γκόγια
El sueno de la razon produce
monsterus (ο λογικός  [ταραγμένος]
ύπνος γεννάει τέρατα

Αν ανατρέξει κανείς στις εκάστοτε φορολογικές κλίμακες, που ίσχυσαν κατά καιρούς στη χώρα μας, θα διαπιστώσει, ότι το πλέον δίκαιο φορολογικό σύστημα ίσχυσε αλώβητο   από το 1955 ( ν.δ.  3323)  μέχρι το 1963. Κι αυτό γιατί, αν και οι υπολογισμοί γίνονταν χειρόγραφα,  καθιέρωνε 25 συντελεστές  από 4.000 δραχμές μέχρι 200.000 δρχ. Και το σημαντικότερο μέχρι το συνολικό εισόδημα των 40.000 δρχ. ο συντελεστής 5% αυξάνονταν  κατά δυο μονάδες φθάνοντας  στο 41% και κατά τρεις μονάδες μέχρι το ποσό των 200.000 δρχ. Ο φόρος δε καταβάλλονταν μετά τέλος της οικονομικής χρήσης. Το 1963 επί Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, όταν οι Δημόσιοι υπάλληλοι ζητούσαν αυξήσεις, τους αντιπροτάθηκε ότι αυτό θα γίνονταν δεκτό εφόσον  εισπράττονταν ο αναλογούν μηνιαίος φόρος με έκπτωση όμως, λόγω προκαταβολής, του ισχύοντος νομίμου επιτοκίου που τότε ήταν 10%. Με την πάροδο όμως του χρόνου η έκπτωση αυτή  επί στρατιωτικού καθεστώτος έγινε  5% για να εξαλειφθεί ολότελα μετά τη μεταπολίτευση.

Το χειρότερο όμως που ισχύει σήμερα δεν  είναι μόνο οι δυο φορολογικοί συντελεστές αλλά η φορολογητέα ύλη και οι αλχημείες των φορολογικών ελαφρύνσεων. Έτσι, για παράδειγμα, αν κάποιος με μισθό ή σύνταξη των 25.000 e  πληρώνει ετησίως για εισφορές 3.600e θα επιβαρυνθεί για το ποσό αυτό με συντελεστή 22% δηλαδή με άλλα 792 ευρώ και η έκπτωσή του λόγω του αφορολογήτου των 2.100 e  που ισχύει για εισοδήματα μέχρι 21.000 θα μειωθεί κατά άλλα 400e.
Πέραν όμως αυτών διατηρείται η μόνη υφιστάμενη έκπτωση 10%  για τις ακάλυπτες ιατροφαρμακευτικές δαπάνες με την ασφαλιστική δικλείδα 5% επί του ετήσιου δηλωθέντος εισοδήματος. Αν δηλαδή κάποιος έχει ακάλυπτες δαπάνες 3.000e και δηλώνει εισόδημα 8.000e η έκπτωση του  δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 40 e.

Το κοινωνικό πρόσωπο μιας κυβέρνησης οποιασδήποτε ιδεολογικής χροιάς κρίνεται στην πράξη και όχι  στις  ιδεολογικές της κατευθύνσεις. Κυρίως όμως στην απάλειψη κραυγαλέων αδικιών που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία και όχι  αν ο Ρωμανός και ο Ξηρός πρέπει να φορέσουν  ηλεκτρονικό βραχιόλι ή αν πρέπει να επιστρέψουν  και οι 63 ακόμα κηπουροί στην ΕΡΤ . Αυτά ήταν τα πρώτα νομοσχέδια της παρούσης κυβέρνησης, όπως και ο ψηφισθείς νόμος του συμφώνου κοινωνικής συμβίωσης.

Η Σύγχυση των γλωσσών

Η σύγχυση των γλωσσών
(Confusion* of tongues) του Γκυστάβ
 Ντορέ. Κάντε κλικ στις μπλε σημάνσεις 
για να δείτε τα σχετικά κείμενα.

Το 1995 κάηκε από κάποιους ένθερμους δημότες της Φλώρινας το Γραφείο του Ουράνιου τόξου που είχε αναρτήσει πινακίδα με κυριλλικά γράμματα και στη συνέχεια το 2005 έτυχαν κάποιας σχετικής οικονομικής ενίσχυσης από τον αρμόδιο τομέα των «ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών» του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος που για να συμπληρώσουν τον αριθμό των 25 βουλευτών που απαιτείται για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Κόμματος εντάχθηκαν παντός τύπου ομάδες. Έτσι το ουράνιο τόξο έγινε δεκτό, αν και δεν είχε εκλέξει Ευρωβουλευτή, στην Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία. Με τα χρήματα αυτά εξέδωσαν το 2006 στη Θεσσαλονίκη ένα νέο βελτιωμένο  Abecedar. 

Το ίδιο είχε συμβεί και το 1925, όταν κάτοικοι του Αμυνταίου έκαψαν στη πλατεία το Abecedar  (Αλφαβητάριο)  με λατινική γραφή που εξέδωσε η  τότε  ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με τους όρους που απέρρεαν από το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ .Ύστερα όμως από έντονη διαμαρτυρία της τότε Σερβίας που απείλησε με Casus Belli αλλά και της Βουλγαρίας που απαιτούσε κυριλλική γραφή από την ΚτΕ, προκάτοχο του ΟΗΕ, σύντομα αποσύρθηκε.

Εδώ και δέκα χρόνια το Ουράνιο Τόξο (κόμμα)  επιμένει στη διδασκαλία της σλαβομακεδονικής σε κάποιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Μα το σλαβοφωνικό βορειοελλαδικό γλωσσικό ιδίωμα, γιατί δεν πρόκειται για ολοκληρωμένη γλώσσα χωρίς γραφή και επιστημοσύνη, είναι προφορικό και κατά συνέπεια δε διδάσκεται. Και πως να διδαχθεί, όταν για σχεδόν πενήντα χρόνια εμπλουτίσθηκε με τη διδασκαλία των σερβοκροατικών που βρίθουν, όσον αφορά τους επιστημονικούς όρους, από ελληνικές, λατινικές και αγγλικές λέξεις, όπως aftonomia, apsolouto (απόλυτο), daktylograf, defenitivan (οριστικό) element  (στοιχείο) vitalan (ζωτικός), figura, veteran, prignoza (πρόγνωση) statue (άγαλμα), controla, instict, positiben (θετικό), sentimental  κ.ο.κ.

Ένας δίγλωσσος, όπως και οι Βλάχοι και οι Αρβανίτες, Σλαβόφωνος της ελληνικής Μακεδονίας ακόμα και σήμερα δε γνωρίζει πως λέγονται τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος ούτε μπορεί να σας κατονομάσει κανένα είδος ανέμου. Ακόμα δε γνωρίζει πως λέγεται  και το νησί. Ενώ στη σλαβομακεδονική συναντάμε γεωγραφικούς όρους αποκλειστικά από την αγγλικά και ελληνική γλώσσα, όπως έποκα, κλίμα, ατμόσφερα, όκεαν, continental (ήπειρος). Δεν τους ενδιέφεραν τέτοιου είδους ενασχολήσεις. (βλ. Τα χωριά Bορειοανατολικά της λίμνης της Καστοριάς κατά τη χρονική περίοδο 1870-1908) .

Η Φυρόμ όχι μόνο νοσφίσθηκε την ιστορία της Ελλάδας και των ομόρων κρατών, αλλά αντέγραψε  και ξένες λέξεις εις το έπακρον. Η σερβοκροατική επινόησε ακόμα και τη λέξη Kostur (Καστοριά) για να αποδώσει από τη λέξη κόσκα (κόκαλο) την έννοια του σκελετού. Μεκοντότσι και όχι Μακεδόνες, Makedontsia και όχι Μακεδονία.  Με το Μακεντότσια και Μακεντότσι νομίζω ότι διευκρίνεζται τρόπον τινά ότι η περιοχή αυτή αφορά τα Σκόπια .

Έτσι σήμερα, αν κανείς ταξιδέψει στις πόλεις της Φυρόμ,  όχι μόνον δε θα γίνει αντιληπτός σε πολλές περιπτώσεις, αλλά κινδυνεύει να παρεξηγηθεί εκατέρωθεν επικινδύνως, όπως:

• Αν ζητήσεις από το Μοναστήρι ν΄ αγοράσεις σόμπα θα υποληφθεί ως δωμάτιο αντί του γνωστού οντά.
• Αν κάποιος σλαβομακεδόνας έρθει στη Θεσσαλονίκη και ζητήσει να πάει στο τρένο κινδυνεύει να  γίνει χυδαίος γιατί το τρένο το λένε βλάκα  και αν θέλει να πάει στη παραλία θα χρησιμοποιήσει τη λέξη Ακρόπολ και θα του υποδειχθεί η Αθήνα.
• Αν κάποιος σε αποκαλέσει  μουντάρ (σοφό) θα το υπολάβεις με την έννοια που αποδίδεται σ΄όλο το ελλαδικό χώρο, άτομο αλλοπρόσαλλο που ρέπει στην ηθική κατάπτωση. 
• Αν αφηγηθείς χρησιμοποιώντας τη λέξη ντινές (χθες) θα ερμηνευθεί ως σήμερα και αν πεις  βόιντεν (σήμερα) δεν θα σε καταλάβουν.
• Αν χρησιμοποιήσεις τη λέξη μπόλνα (άρρωστη) θα το υπολάβουν ως μαλλί.
• Αν ζητήσεις στη Βουλγαρία  ν΄  αγοράσεις κρέας με κόκαλλο (μέσο σου κόσκα) δεν θα σε καταλάβουν γιατί απλούστατα το κόκαλο το λένε κόκαλ.
• Αν ζητήσεις ν΄ αγοράσεις κρόμιτ (κρεμμύδι) δεν θα  σε καταλάβουν και αν ζητήσεις λουκ (σκόρδο) θα σου δώσουν κρεμμύδι.

* Κονφούζιο (σύγχυση), λατινικά confuse, ιταλικά confisione,  αγγλικά και γαλλικά confusion, γερμανικά Konfusion.

• εφημ. ΕΘΝΟΣ 18/11/2006 και Ιός Ελευθεροτυπίας: Η «προφανής γλωσσική ιδιαιτερότητα»

Σημείωση

Είναι εντελώς διαφορετικό το Σλαβομακεδόνες στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και όσοι εκτός και εντός Ελλάδος, έστω και οι ελάχιστοι, υιοθετούν τις απόψεις του ουράνιου τόξου από τους Σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας.

* Τα λήμματα της Βικιπαίδειας;
 AbecedarΠρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώωκαι Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας είναι δικά μου.

Δείτε επίσης Ευαγγέλιο της Κουλακιάς

.

Το ελληνικό Ελντοράντο και η τέχνη της παρασιτικής

  Περί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική
Λουκιανός  125-180  μ.Χ.

Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο και ιδιαίτερα από τα τέλη του 17ου αιώνα η Λισαβόνα, που δεν παρήγε τίποτα, έστελνε στο Λονδίνο το χρυσάφι της Βραζιλίας με αντάλλαγμα νέα δάνεια, πολυτελής ρούχα κι όλα τα καταναλωτικά είδη. Οι σπατάλες στις γιορτές των πλούσιων χρυσοθήρων που ζούσαν μέσα σε ένα ασταμάτητο γλέντι δεν είχαν τα όρια τους μέχρι που η πηγή ,που έμοιαζε ανεξάντλητη, έβγαζε κάθε φορά λιγότερο χρυσάφι. Το 1750, όταν πέθανε ο βασιλιάς της Πορτογαλίας, τα βασιλικά ταμεία ήταν άδεια. Και τα έξοδα της κηδείας πληρώθηκαν από τους Άγγλος τραπεζίτες.

Στα ισπανικά εδάφη, το άφθονο ασήμι ήταν προϊόν της καταναγκαστικής εργασίας των ινδιάνων της Αμερικής. Στη Σεβίλη, το ασήμι ήταν περαστικό. Κατέληγε στην κοιλιά των Φλαμανδών, Γερμανών και Γενοβέζων τραπεζιτών και των Φλωρεντινών, Άγγλων και Γάλλων εμπόρων. Σ΄αυτούς ήταν υποθηκευμένο το Στέμμα της Ισπανίας, καθώς και όλα τα εισοδήματά της. Δίχως το δουλεμπόριο το Λίβερπουλ δεν θα γίνονταν το σημαντικότερο λιμάνι του κόσμου και η επιχείρηση  Lloyd's  δεν θα ήταν η βασίλισσα των ασφαλιστικών ταμείων.

Η Πορτογαλία και η Ισπανία μετά περίπου 250 χρόνια, δηλαδή στις μέρες μας, μόλις και μετά βίας προσπέρασαν ξυστά τον καβομαλιά. Για την Ελλάδα το Ελτοράντο ήταν και είναι τα δάνεια και η γενεσιουργός αιτία  η κακοδιαχείριση και η μίζα. Την τελευταία τριακονταετία ξοδεύτηκαν περίπου ένα τρις αν συνυπολογίσουμε τα 85 δις των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, τα προηγηθέντα Μεσογειακά προγράμματα, το χρηματιστήριο, την πώληση χρυσού, τις νέες δανειοδοτήσεις, την εξανέμιση των αποθεματικών των ΝΠΔΔ και την επί πιστώσει  αγορά πετρελαίου από το Ιράν.

Η όλη υπόθεση  έχει τις δυο όψεις του αυτού νομίσματος. Την πρόσθια που μπορεί να απεικονίζει το Διόνυσο σε έκσταση με του σάτυρους ολόγυρά του μαινόμενους και ορχούμενους  και την άλλη πλευρά που μπορεί να απεικονίζει καταρράκτες, δούρειους ίππους ακόμα και το Κούγκι του Σαμουήλ. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι ο απλός πολίτης θα εξακολουθήσει να πληρώνει τα δάνεια του και τις εισφορές του, ενώ τα παράσιτα της κοινωνίας, όπως τους αποκαλεί ο Ουρουγανός  Eduardo Galeano, θα απολαμβάνουν τον κήπο των επίγειων απολαύσεων (Ιερώνυμος Μπος) και των αισθήσεων και όχι του Επίκουρου που φιλοσοφούσαν. Ακούοντες ου πάντες μαίνονται, «αλλ΄ οπόσοι αυτών τη Ρέα λαμβάνονται κατά το Λουκιανό .

Τώρα ποιοι είναι οι ακούοντες και μη ακούοντες και πια η σύγχρονη ΡΕΑ  (διάβαζε ευρώ) είναι νομίζω πασιφανές. Θα χρειαστούμε άραγε τόσα πολλά χρόνια όσα ίσχυσαν για την Πορτογαλία και την Ισπανία; Και βέβαια, αν δεν κατασχεθούν τα χρήματα από τους καταχραστές και αν δεν αναπτύξουμε τον πρωτογενή, τουλάχιστον, τομέα της οικονομίας. Άρα στην παρούσα φάση καλούμεθα, με τις δεδομένες εξαγγελίες, να διαλέξουμε εκείνο το κόμμα που θα μας επιβάλλει τις λιγότερες εισφορές. Εδώ δεν επιστρέψανε την επιδότηση της αγοράς πετρελαίου που είχε καθιερωθεί από τους προκατόχους και προανήγγειλλαν την κατάργηση της εξισορροπώντας δήθεν τη διαφορά με τη μείωση του ειδικού φόρου που δεν επιτρέπουν περαιτέρω μείωση οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί. Αν και  έχει εκδοθεί απόφαση ήδη από 2014 του ΣτΕ για την προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών μέχρι το Ιούνιο του 2015, μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτε. Δεν ισχύει δεν έχω χρόνο. Ο Αδριανός, Ρωμαίος αυτοκράτορας αφηγείται στα απομνημονεύματά του, ότι, όταν τον σταμάτησε μια γριούλα για να του ζητήσει κάτι της είπε δεν έχω χρόνο. Η γριά έπιασε τα χαλινάρια του αλόγου του και του είπε: Αν δεν  έχεις χρόνο να ακούσεις και τον τελευταίο πολίτη της επικρατείας σου τότε δεν είσαι άξιος να κυβερνάς.

Οι μαρξιστικές αναλύσεις και το λούμπεν του προλεταριάτου

Στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες η εργατική τάξη

ζώντας στη λεγόμενη καταναλωτική κοινωνία και υπό

 την επίδραση διαφόρων ουσιαστικά πλαστών αναγκών, 

ενσωματώνεται στο κοινωνικό σύνολο και χάνει τον 

επαναστατικό της χαρακτήρα. Χέρμπερτ Μαρκούζε

  Για περισσότερα από εκατό χρόνια γράφτηκαν πολλές αναλύσεις της  μαρξιστικής θεώρησης των πραγμάτων ανάμεσα στις οποίες, κατά την άποψή μου, κορυφαίες θεωρούνται του Αντόνιο Γκράμσι  (ιστορικός υλισμός) και του δικού μας Νίκου Πουλαντζά (Σχετικά με τη μαρξιστική  θεωρία του δικαίου). Διαβάζοντας τα δυο παραπάνω συγγράμματα, όταν φθάσεις στη πέμπτη σελίδα ξεχνάς την πρώτη και στο τέλος, αν κάποτε το διεκπεραιώσεις, δεν είσαι σε θέση να συνοψίσεις τις αναλύσεις τους. Απλά σου αφήνουν μια επίγευση της ασύλληπτης πνευματικότητάς τους. Κατά τον Χέρμπερτ Μαρκούζε (Ο μονοδιάστατος άνθρωπος) (1964) άλλη πορεία έχουν τα μαρξιστικά κόμματα σε τριτοκοσμικές χώρες και άλλη σε αναπτυγμένες χώρες και θεωρεί τα πολιτικά τους προγράμματα θεωρητικής και  μόνο σημασίας.

  Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, επαναστάτρια κομμουνίστρια, που κλείστηκε στις φυλακές του Βερολίνου το 1919, κατά το Σωκρατικό έτι δημοκρατουμένης της πόλεως των Αθηνών, δηλαδή και επί  Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, και στη συνέχεια  εκτελέστηκε, επέκρινε  την εφαρμογή των μαρξιστικών αρχών από το Λένιν και τον Τρότσκι και μίλησε για τη δικτατορία της γραφειοκρατίας:

Το φάρμακο που βρήκαν ο Τρότσκι και ο Λένιν, την κατάργηση δηλαδή της δημοκρατίας, είναι χειρότερο και από την αρρώστια που προτίθενται να θεραπεύσουν, γιατί με τον τρόπο αυτό εκλείπει το μοναδικό μέσο που θα μπορούσε να διορθώσει όλες τις ατέλειες των κοινωνικών θεσμών. Το μέσο αυτό είναι η ενεργή, απεριόριστη, δημιουργική πολιτική ζωή των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.

  Αν σήμερα επιχειρούσαμε να αναγάγουμε  τη σύγχρονη ελληνική αριστερά  αλλά και την ευρωπαϊκή στη θεωρία και την πράξη, σύμφωνα με τις αναλύσεις των μαρξιστών,  θα σταθούμε   τόσο στο Χέρμπερτ Μαρκούζε όσο και στη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο πρώτος  υποστήριξε ότι η επαναστατική πρωτοβουλία στις αναπτυγμένες κοινωνίες μεταβαίνει στους περιθωριακούς,  στα μέλη δηλαδή του λούμπεν του προλεταριάτου, στις εθνικές μειονότητες, στους άνεργους καθώς και στα ριζοσπαστικά στρώματα των σπουδαστών. Στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες η εργατική τάξη, πάντα κατά το Μαρκούζε, ζώντας στη λεγόμενη καταναλωτική κοινωνία και υπό την επίδραση διαφόρων ουσιαστικά πλαστών αναγκών, ενσωματώνεται στο κοινωνικό σύνολο και χάνει τον επαναστατικό της χαρακτήρα.

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ μίλησε ανοιχτά και ξεκάθαρα για αυτό που ακούγαμε κάποτε από το ΠΑΣΟΚ και σήμερα από τα λαϊκίστικα κόμματα της αριστεράς: Ο λαός στην εξουσία. Ποιος λαός!  μας στο λέει ήδη από το 1919:

Η δημόσια ζωή ναρκώνεται σιγά-σιγά, και μερικοί ηγέτες του κόμματος, προικισμένοι με ανεξάντλητη ενέργεια κι απεριόριστη εμπειρία, κυβερνούν και διατάζουν. Καμιά δεκαριά ηγέτες κυβερνούν μόνοι τους, ενώ μια επιλεκτική μειονότητα της εργατικής τάξης προσκαλείται που και που στις συγκεντρώσεις, για να χειροκροτήσουν τις ομιλίες των ηγετών και να εγκρίνει τις αποφάσεις ομόφωνα. Όταν παύει να υπάρχει ο έλεγχος της εξουσίας αυτή  η ηγεσία συρρικνώνεται σε ένα κλειστό κύκλο ηγετών του νέου καθεστώτος. Η διαφθορά είναι αναπόφευκτη.

 Ας  αναλύσουμε τώρα  τη σύγχρονη ελληνική αριστερά. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α που κυρίως ο τίτλος του έχει τη λέξη ριζοσπαστική αριστερά και μάλιστα συνασπισμός με την άνοδό του στην εξουσία το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε στη βουλή ήταν αν ο Ρωμανός και ο τρομοκράτης Ξηρός έπρεπε να φορέσουν ηλεκτρονικό βραχιολάκι. Ρήξη με τα προκαθεστημένα σημαίνει να πράξεις  τα αυτονόητα δηλαδή να ψηφίσεις νόμο, όπως ισχύει στις ΗΠΑ, για όσους βγάλανε τα χρήματά τους και μάλιστα εν περιόδω κρίσης να βεβαιώσεις οφειλή προς τη Δ.Ο.Υ σε ποσοστό 50%, των παρονόμως εκτός ευροζώνης χρημάτων και αν δεν καταβληθούν, η υπόθεση να παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη. Ριζοσπαστισμός σημαίνει  να καταργήσεις κάποια ΤΕΙ, μέτρησα περισσότερα από εκατό  στη Διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ οινολογίας δεν υπάρχει καί ο Έλληνας φορολογούμενος πληρώνει το διδακτικό προσωπικό άνευ ουσιαστικού λόγου πέραν από το γεγονός ότι προκαλείται στρατιά ανέργων που μπορεί να εξελιχθεί σε αντιδραστική ομάδα.  Αντί αυτού είχαμε την επαναφορά των αιώνιων φοιτητών. Τα πολλά ΤΕΙ, τότε ΚΑΤΕ, δημιουργήθηκαν επί ΠΑΣΟΚ με κύριο στόχο τη μεταφορά πόρων από τα κέντρα στην περιφέρεια. Ριζοσπαστισμός σημαίνει ότι ανεβάζεις τις βάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Δεν είναι δυνατόν να εισάγεσαι στη γερμανική φιλολογία με  μέσο βαθμό τρία. Όσον αφορά το ΚΚΕ ακούσαμε στη ΔΕΘ το Γραμματέα της ν΄  αναφέρεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που  έβγαλε την Ελλάδα το 1974 για ένα μικρό διάστημα για στηρίξει την άποψή του ότι το ΝΑΤΟ δεν μας προστατεύει. Παρέλειψε όμως να μας πει ότι μετά από αυτό, ενώ οι Τούρκοι ήδη κατείχαν το 5% της Κύπρου με το σχέδιο Αττίλας Β΄ φτάσανε μέχρι τη Λευκωσία. Η Λαϊκή ενότητα πρέπει να μας πείσει ότι ακόμα και με διαγραφή ολόκληρου του χρέους η κατάσταση δεν θα παραμείνει η ίδια. Ο Λαφαζάνης και οι περί αυτόν πρωτίστως πρέπει να μας αποδείξουν πως ο Έλληνας θα επιστρέψει στα βουστάσια, στα ποιμενοστάσια και στα χοιροστάσια. Η ελληνική φέτα είναι περιζήτητη. Παράγουμε 115.000 τόνους από τους οποίους 85.000 καταναλώνονται  στη χώρα μας. Η οροσειρά της Πίνδου συμπεριλαβανομένου του Γράμμου και του Βιτσίου προσφέρεται για περισσότερα από εκατό χιλιάδες πρόβατα. Χρειάζεται στρατηγικό σχέδιο και προπαντός κίνητρα. Κανείς δεν μίλησε για αυτά. Και δεν είναι μόνο η φέτα είναι και τα αρνιά και τα υποπροϊόντα: μαλλί, δέρμα, οπλές. Από το Βέλγιο εισάγουμε χοιρινό κρέας  σε χαμηλότερες τιμές, νομίζω ούτε τρία ευρώ το κιλό. Έτσι  η εγχώρια παραγωγή χοιρινού κρέατος συνεχώς φθίνει για να φθάσει επί του παρόντος στο ποσοστό 25%.  
  Η Γαλλία που μας προμηθεύει κατά καιρός με Μιράζ και η Γερμανία με υποβρύχια και άλλα πολλά  έχουν επάρκεια βοδινού  κρέατος και στις μέρες μας αγοράζουμε γαλλικό και γερμανικό βοδινό κρέας για όλα τα γούστα από κότσι μέχρι μπον-φιλέ. Τα Funds και τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα  είναι για άλλους και όχι για μας ακόμα. Το πως όμως θα προσεγγίσουμε, γιατί το μόνο απόλυτο είναι το σχετικό, την ενεργή, απεριόριστη, δημιουργική πολιτική ζωή των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων  είναι μια  Ουτοπία.  Έτσι πρέπει να το δούμε και να κατανοήσουμε ότι, όπως έλεγε και η Ρόζα Λούξεμπουργκ,  η σοσιαλιστική δημοκρατία [Ουμανιστική θα έλεγα]  δεν είναι κάτι που θα ξεκινήσει στη γη της επαγγελίας, μόνο και όταν θεμελιωθεί. Δεν έρχεται σαν χριστουγενιάτικο δώρο, σαν ανταμοιβή στο λαό επειδή υπέμεινε, στο μεταξύ κάποιους εξουσιαστές [που χειρίζονται τα κοινά]. O Τόμας Μορ τελικά μεταθέτει την πραγμάτωση της ουτοπίας του στο απώτερο μέλλον «όταν όλοι οι άνθρωποι θα είναι καλοί».
 Σημείωση
 Κάντε κλικ στις μπλε σημάνσεις, για να δείτε τα σχετικά κείμενα. Το λήμμα   Δημοκρατία της Βαϊμάρης είναι δικό μου.

Ετεροίωση

Άκρως ενδιαφέρουσες αναλύσεις,  για όσους θέλουν να μιλούν σωστά ελληνικά,  του φιλολόγου καθηγητή, Λάζαρου Νικοφορίδη, νομίζω τώρα εν τιμητική αποστρατεία. Δεν τον πρόλαβα ως καθηγητή γιατί γεννήθηκα δυο- τρία χρόνια νωρίτερα  το 1946 από ότι  θα ήθελα  αντί του 1949 και έτσι δεν θα  ήμουνα ούτε ανταρτοκρατούμενος  ούτε εξ απαλών ονύχων καταφυγών  στην πόλη της Καστοριάς με τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και την αδελφή μου. Εξάλλου θα ήμουν και νεότερος κατά τρία χρόνια.. Κάποτε γράφαμε το νεότερος με - ω  γιατί εκτείνεται το βραχύ ο στο μακρό ω. Πάντως θυμάμαι ότι τη χρονιά της αποφοίτησής μου από το Γυμνάσιο Καστοριάς εν έτει 1964, πριν το διορισμό του, είχε ένα μικρό φροντιστήριο, επί της οδού Χριστοπούλου, για όσους ενδιαφέρονταν να εισαχθούν στο Γυμνάσιο αλλά και για κάποιους μαθητές του γυμνασίου που δεν τα πήγαιναν τόσο καλά ιδιαίτερα στα αρχαία.

Τώρα θα μου πείτε πως τα θυμήθηκα όλα αυτά. Απλά είδα προχθές στο δέκτη της τηλεόρασης το ρήμα αμείβονται να γράφεται με -οι,  όπως η αμοιβή. Εδώ έχουμε το φαινόμενο της ετεροίωσης δηλαδή κατά την παραγωγή ουσιαστικού  από ρήμα  τη μετατροπή του ε σε ο. Μετατροπή όμως ποιοτική. Δεν μπορούμε να πούμε βρεχή αλλά βροχή. Έτσι από το έχω έχουμε αρκετές ετεροιώσεις: όπως ανοχή, αποχή, ενοχή, εξοχή, κατοχή, μετοχή, παροχή. Από το λέγω το παράγωγο λόγος, από το πέμπω τη λέξη πομπή, από το μέμφομαι τη μομφή κ.ο.κ. Από το αμείβω την αμοιβή , από το αλείφω την αλοιφή και από το κλείω τον κλοιό κ.ο.κ.

Το φαινόμενο της ετεροίωσης παρατηρείται και σ΄ άλλες γλώσσες, έτσι στα λατινικά, για παράδειγμα, από το terror=  φόβος παράγεται το torrens= σφοδρός,  sentio=  αισθάνομαι το ήχο sono= ήχος, αλλά και από το αγγλικό gorget=ξεχνώ, αόριστος  forgot=ξέχασα , beget=γεννώ, begot = γέννησα.
 Πάντως όσον αφορά τα ελληνικά κόμματα  τα λεγόμενα αντιμνημονιακά, υπολαμβανόμενα μόνον κατ΄ επίφασιν, δεν υφίστανται ετεροίωση δηλαδή ποιοτική αλλαγή προς το καλύτερο, απλά μένουν στο βραχύ -ε  μη μπορώντας να κάνουν υπέρβαση προς το βραχύ -ο καθώς και από το κλείω παράγεται  η λέξη κλοιός.

Γιατί κυβέρνηση ειδικού σκοπού

 «Πολλ΄  οἶδε αλώπηξ, αλλ΄   ἐχῖνος έν μέγα».
Πολλά γνωρίζει η αλεπού ο σκαντζόχοιρος
 ένα αλλά μεγάλο. Αρχίλοχος 7ος αιώνας π.Χ.

Δοκιμάσαμε και την αριστερά αλλά κανείς μέχρι σήμερα δεν πραγματοποίησε το ένα και μέγα και ούτε πρόκειται να το αναμένουμε. Οι ιδεολογικές εξαγγελίες των κομμάτων   μπροστά τον ορυμαγδό του δυσβάστακτου χρέους και της έλλειψης παραγωγικότητας  μετατοπίσθηκαν ή απορροφήθηκαν σε θέματα απλής διαχείρισης. Στην πράξη δεν δοκιμάστηκε ακόμα το ΚΚΕ που αν  ίσχυε το ποσοστό εκπροσώπησης 5% που ισχύει σε άλλες χώρες δεν θα εκπροσωπείτο φυσικά στη βουλή. Όσο για τη χρυσή αυγή δεν έχει καμιά τύχη ως εθνικιστικός, αντιευρωπαϊκός, αντιαμερικανικός κομματικός σχηματισμός. Απομονωμένη από διεθνή κοινότητα δεν αναγνωρίζεται ούτε από την ίδια τη Λεπέν.

Φυσικά η κυβέρνηση ειδικού σκοπού δεν θα μας επιλύσει το πρόβλημα των μνημονίων που τελικά και με τις νέες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις και με οφειλές προηγουμένων ετών δεν έχει να πληρώσει σχεδόν κανείς. Είδαμε στη τηλεόραση ότι στο νυν αντιπρόεδρο της βουλής  τον κ. Μητρόπουλο, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, την προσπάθεια του δικαστικού κλητήρα να του επιδώσει έγγραφο οφειλής του προς το Δημόσιο του 1.980.000 Ευρώ. Είναι ένα πρώτο δείγμα των προθέσεων κάποιων πρωτοκλασάτων στελεχών. Τελικά σε σχετική  άρνηση του θυροκολλήθηκε, όπως σχολίασε η τηλεπαρουσιάστρια.

Τι είναι όμως αυτό το ένα και το μέγα που δεν μπορούν λόγω πελατειακών σχέσεων, διασυνδέσεων, συμψηφισμών, ικανοποίηση άσκησης της εξουσίας, για να αναφέρω κάποιες περιπτώσεις. Είναι πολύ απλό να ισχύσει αυτό που ισχύει στις ΗΠΑ. Δηλαδή αν κάποιος εξάγει παράνομα δολάρια σε άλλες χώρες άμα τη διαπιστώσει κατάσχεται το 50%. Και πως θα γίνει αυτό θα αναρωτηθεί κανείς. Στην Τράπεζα της Ελλάδος, πέραν της λίστας Λαγκάρντ, υπάρχει και άλλη λίστα 54.000 ατόμων που μέχρι το 2012 εξήγαγαν   περισσότερα από 115 δις και άλλα 45δις μέχρι τα Capital control, τα περισσότερα εκτός ευροζώνης (Ελβετία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία, Εμιράτα κλπ.) που θεωρείται παράνομη πράξη. Δεν χρειάζεται κοινοποίηση ονομάτων αλλά σε πρώτη φάση βεβαίωση οφειλής 50% και αν  δεν πραγματοποιηθεί η εξόφληση εντός ευλόγου χρόνου να κινηθούν οι νόμιμες διαδικασίες, δηλαδή πόθεν έσχες, εγγραφή υποθηκών, πληστηριασμοί κ.α.


.

Ο Καρλ Μαρξ και η εποχή του. Αποικιοκρατία και ο μετέπειτα ώριμος καπιταλισμός

• Ο Καρλ Μαρξ ιδιαίτερα στη σταλινική Ρωσία και σε μικρότερο βαθμό στην Κίνα του Μάο είχε αγιοποιηθεί, ενώ σε ολόκληρο σχεδόν τον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνταν όργανο του σατανά. Δεν του αξίζει ούτε η μια ούτε η άλλη μεταχείριση, γιατί ούτε δαίμονας ήταν ούτε άγιος και το έργο του δεν είναι ούτε ευαγγέλιο ούτε ανάθεμα. Ανήκει στην μακρά σειρά απόψεων για την οικονομία που διαδοχικά αποσαφήνισαν, φώτισαν και ερμήνευσαν τον κόσμο για λογαριασμό μας και όπως όλα τα  άλλα μεγάλα έργα στα ράφια μας, δεν στερείται λαθών.

Ο πρώτος τόμος του κεφαλαίου με υπότιτλο
η κριτική της πολιτικής οικονομίας  του
Καρλ Μαρξ  έκδοσης 1867. Ο τέταρτος
τόμος για την υπεραξία εκδόθηκε το 1909
μετά το θάνατό του από τον  Κάουτσκυ.*

Ουδέποτε θα κατανοήσουμε  την ανάλυση της προβληματικής του Καρλ Μαρξ αν προηγουμένως δεν  περιηγηθούμε  με κάθε λεπτομέρεια στο ιστορικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον του 19ου αιώνα , όταν ο Μαρξ διαμόρφωνε τη σκέψη του. Το  Φεβρουάριο του 1848 μαζί με τον Φρέντερικ  Ένγκελς εξέδωσαν το κομμουνιστικό Μανιφέστο, ένα κήρυγμα συνένωσης όλων των προλετάριων του κόσμου ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που προέβλεπε την κατάρρευσή του. Ήταν η χρονιά που σημειώνονταν η τρίτη εξέγερση στη Γαλλία, ενώ στο Βερολίνο στήνονταν οδοφράγματα  Ανάλογες εξεγέρσεις σημειώθηκαν κυρίως στο Βέλγιο, στην Ιταλία, στην Πράγα και στη Βιέννη.  Διακόσια χρόνια πριν, στην Αγγλία, ο Όλιβερ Κρόμβελ έκανε τη δική του επανάσταση με αποτέλεσμα ο βασιλιάς Κάρολο Α΄ να καρατομηθεί. Παρά ταύτα και σήμερα η Αγγλία  διατηρεί το βασιλικό θεσμό. Που άραγε να οφείλεται  αυτή η διαφορετικότητα!  Απλά οι επαναστάτες βιάζονται, ενώ η αποκατάσταση και η βελτίωση της οικονoμικής και κοινωνικής ανέλιξης των πολιτών απαιτεί χρόνο. Οι Λατίνοι λέγανε  η φύση δεν κάνει άλματα (Natura non facit saltum). Επιπρόσθετα, παρά το γεγονός,  πενήντα χρόνια πριν τη γαλλική επανάσταση πεφωτισμένοι ηγέτες της Ευρώπης, όπως ο Φρειδερίκος Β΄ της Γερμανίας και η Μαρία Θηρεσία στην Αυστροουγγαρία πήραν δραστικά μέτρα  υπέρ των πολιτών καταργώντας τα βασανιστήρια, απονέμοντας δικαιοσύνη στους αγρότες, καθιερώνοντας  ένα σύστημα υγείας και εκπαίδευσης,  δεν κρίθηκαν όλα αυτά αρκετά και η κεντρική κυρίως Ευρώπη μπήκε στη δίνη λαϊκών εξεγέρσεων. Το σημαντικότερο όμως γεγονός είναι ότι ήδη από το 1850, που ο Μαρξ τότε ήταν 32 ετών, τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη μηχανή ύφανσης με αποτέλεσμα να προκληθούν στρατιές ανέργων. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός και ποτέ οι μετέπειτα μαρξιστές δεν  το αντιμετώπισαν ως υποκατάστατο του ανθρώπινου μόχθου αλλά  υπέλαβαν αυτό το γεγονός ως στοιχείο εκμετάλλευσης από την άρχουσα τάξη .

 Όπως όμως και να έχει το πράγμα είτε τα μέσα της παραγωγής κοινωνικοποιηθούν χωρίς ιδιοκτησιακό καθεστώς** είτε οι καπιταλιστές (κεφαλαιούχοι) και όχι κεφαλαιοκράτες που είναι διαφορετική έννοια έχουν το πρώτο χέρι η αποθεματοποίηση των ετοίμων προϊόντων, όπως ενδύματα και υποδήματα συνεχώς αυξάνονταν προκαλώντας ένα αδιέξοδο για τη διάθεσή τους. Η αναζήτηση πρώτων υλών, όπως σίδερο και κάρβουνο, η διάθεση των συσσωρευμένων ετοίμων προϊόντων και  η επένδυση των υπεραποταμιεύσεων  των εργοστασιαρχών  δεν ήταν ούτε είναι  ένα ιδεολογικό γεγονός, αλλά μια πραγματική ανάγκη. Έτσι άρχισε ένας τιτάνιος αγώνας για την κατάκτηση της Αφρικής. Ήταν αρχή της γένεσης του ιμπεριαλισμού, (Imperialism -Hobson) όπως γλαφυρά μας το αναλύει στο σχετικό του έργο ο Άγγλος οικονομολόγος  Τζον Χόμπσον  (John A. Hobson) (1916).

Στο πρώτο τόμο του κεφαλαίου του ο Μαρξ περιγράφει μια φοβερή εργάσιμη ημέρα στην Αγγλία, όπου παιδιά αντικαθιστούν  τον πατέρα τους για να επιβλέπουν τις μηχανές κατά τη διάρκεια της νύχτας με αμοιβή ακόμα και  μισού καρβελιού χωρίς βούτυρο. Η εξάπλωση των μαρξιστικών  ιδεών ανησύχησε το δυτικό κόσμο. Πέραν του ατλαντικού στις ΗΠΑ ήδη από το 1890  καθιερώνεται με νόμο (Sherman Antitrust Act)  επί προεδρίας  του Βενιαμίν Χάρισον που ήταν μάλιστα και ρεμπουπλικάνος αντιμονοπωλιακή πολιτική. Στη Ελλάδα επί κυβερνήσεως*** Ιωάννη Μεταξά ενεργοποιούνται οι νόμοι για 8ωρη εργασία, ασφαλιστικό σύστημα  (IKA) και υποχρέωση καταβολής κατωτέρου ημερομισθίου. Είναι πλέον η εποχή του ώριμου καπιταλισμού.

*Ο Καρλ Κάουτσκι άσκησε έντονη κριτική στο Λένιν και τον Τρότσκι πριν ακόμα ολοκληρωθεί η οκτωβριανή επανάσταση του 1917 εκδίδοντας και το γνωστό βιβλίο του  Η δικτατορία του προλεταριάτου (1917).
**Στην Κίνα που επιβιώνει το κομμουνιστικό σύστημα διατηρείται ένα είδος μικροΐδιοκτησίας.
***Γράφω επί κυβερνήσεως Μεταξά γιατί ο Μεταξάς ήταν κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός δηλαδή δεν κατέλαβε την εξουσία πραξικοπηματικά, όπως έγινε μετά τριάντα ένα χρόνια. Εκείνη τη χρόνια το 1936 είχαν αποβιώσει  ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής αλλά και ο Παναγής Τσαλδάρης, ο Κονδύλης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου και ο Μεταξάς ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ορίστηκε από το βασιλιά πρωθυπουργός.  Τρεις μήνες μετά τα αιματηρά γεγονότα  στις αρχές Μαΐου του 1936 στη Θεσσαλονίκη δηλ. στις 6 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς προέβη σε αναστολή μερικών βασικών άρθρων του συντάγματος.
 *  Το λήμμα στη βικιπαίδεια   Καρλ Κάουτσκι είναι δικόbμου.